چرا متن‌هایی که در اینترنت می‌خوانیم در ذهن‌مان نمی‌ماند؟
وب‌پیمایی مستلزم شکل خاص حاد و شدیدی از انجام همزمان چند کار ذهنی است. بازی با پنجره‌ها علاوه بر اینکه حافظه‌ کاری را با سیلی از اطلاعات پر می‌کند، چیزی را بر ما تحمیل می‌کند که دانشمندان مغز آن را «هزینه‌های سوئیچینگ» می‌نامند که بر قوای ذهنی ما تحمیل می‌شود.
هر بار که ما جهت توجهمان را تغییر می‌دهیم، مغز ما ناگزیر باید از نو به خودش جهت دهد که این انرژى سنگینی از منابع و ذخایر ذهنی ما می‌گیرد.

همان‌طور که مگی جکسون در کتابش با عنوان «حواسِ پرت» توضیح می‌دهد، «برای مغز، زمان می‌برد تا اهدافش را عوض کند، قوانین لازم برای وظایف جدید را به خاطر بیاورد و جلوی تداخل اطلاعات مربوط به فعالیت قبلی را که هنوز زنده و فعال است بگیرد».

نیکلاس کار
«اینترنت با مغز ما چه می‌کند؟»